Της μάθαιναν υπομονή σε αυτή τη πόλη
με την ομίχλη την πυκνή και το παλιό ρολόι
που χτύπαγε μονότονα μες στο χειμώνα
και οι ώρες ξέφευγαν μακρυά σα χελιδόνια

Κι η Πηνελόπη κοιτούσε τ' άστρα
λουσμένη στʼ άσπρο φως δεν πρόσμενε σε τίποτα
τίποτα.

Παράτησε την πόλη της η Πηνελόπη.
Ταξίδι άρχισε μακρύ θα 'φτανε ως την Κασσιόπη.
Στʼ απέραντο διάστημα σ΄ένʼ άδειο δρόμο.
Την είδα την αγάπησα της λέω «Είμαι για σένα μόνο».

Μα η Πηνελόπη κοιτάζει τ' άστρα.
Λουσμένη στʼ άσπρο φως δεν περιμένει τίποτα.
Κανέναν πια...
Γιατί είναι ελεύθερη...Η Πηνελόπη...