ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ
ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ (Μουσική- στίχοι Στάθης Δρογώσης)
Εκείνη τη νύχτα
στο βράχο ψηλά πέφταν αστέρια και τα είχες χαμένα.
Κι όλο ρωτούσες
αν μου φαινόταν μελό ή κλισέ .
Κι εγώ έχω τύψεις
γιατί δε σου είπα ποτέ αυτά που νιώθω ποτέ.
Δως μου τα χέρια
να φύγουμε πέρα απ΄ τις πόλεις της θλιμμένης νιότης.
Αγκαλιασμένοι να
βουττης.
﷽﷽﷽﷽﷽αήξουμε μέσα στη
δίνη της ορμής της πρώτης.
Δεν κάνει να
κλαίμε για αυτά τα παιδιά που ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιλπ φεύγουν ! Για αυτοαήμασταν
τότε : χαμένα , τυφλά.
Μα πώς να ξεχάσω
το βράχο στη Φολέγανδρο εκεί .
Πέρασαν δεκαεπτά
καλοκαίρια , εσύ να χορεύεις γυμ ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιλπ φεύγουν ! Για αυτοανή στων
άστρων τη μουσική.
Δως μου τα χέρια να φύγουμε πέρα απ΄ τις
πόλεις της θλιμμένης νιότης.
Αγκαλιασμένοι να βουττης.
﷽﷽﷽﷽﷽αήξουμε μέσα στη
δίνη της ορμής της πρώτης.
Εγώ κι εσύ σφιχτά πιασμένοι.
Η ανατολ ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιλπ
φεύγουν ! Για αυτοαή κι η οικουμένη να φλέγεται μπροστά!
Δως μου τα χέρια
να φύγουμε πέρα απ΄ τις πόλεις της θλιμμένης νιότης.
Αγκαλιασμένοι να βουττης.
﷽﷽﷽﷽﷽αήξουμε μέσα στη
δίνη της ορμής της πρώτης.
|