Σʼ αυτή τη γη, χωρίς εσένα πια
τραβώ στον άδειο λόφο,
εκεί κοιτάζω τα πουλιά, πετούν μακριά με φόβο.
Τα σπίτια από ψηλά, πεσμένα φύλλα
κατάξερα, χλωμά, χωρίς ελπίδα.

Να υπήρχε μια άλλη γη μες τα όνειρά σου
να φώναζες εκεί να ʽρθω κοντά σου.

Σʼ αυτή τη γη,
ρωτούσες να σου πω,
σʼ αυτόν τον ίδιο λόφο,
χωρίς εσένα αν ζω,
δε βρήκα ακόμη τρόπο.

Να υπήρχε μια άλλη γη μες τα όνειρά σου,
να φώναζες εκεί να ʽρθω κοντά σου.
Να ʽταν αληθινή σαν την καρδιά σου.
Να υπήρχε μια άλλη γη να ʽμουν κοντά σου.