Είναι μήπως η τύχη που ορίζει τις ζωές αυτής της γειτονιάς;
Σε βρήκα και δεν ξέρω αν υπάρχει ένας θέος που νοιάστηκε για μας.
Καθόσουν σ' ένα πάρκο, γύρω κόσμος, μουσική,τραγούδια απ' τα παλιά.
Κι όλο κοιτούσες κάτω. Μαύρα, κόκκινα μαλλια, παπούτσια αθλητικά.
Έδειχνες τόσο μόνη.
Ήθελα να σου πω.

Όλα είναι δανεικά εδώ, φωτιά, αγάπη, αέρας.
Αγκαλιασέ με, μια ζωή, ως το πρώτο φως της μέρας.

Με κοίταξες και ξέρω τι φοβάσαι τι αγαπάς πώς ξορκίζεις το κακό.
Με ρώτησες αν θέλω, αν μπορούμε, αν θα φύγουμε ποτέ μας από δω.
Έδειχνες τόσο μόνη.
Ήθελα να σου πω.

Όλα είναι δανεικά εδώ, φωτιά, αγάπη, αέρας.
Αγκαλιασέ με, μια ζωή, ως το πρώτο φως της μέρας.