| ΣΤΙΧΟΙ |
|
ΜΙΑ ΑΝΑΠΝΟΗ
|
ΑΣΕ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
|
Η ΣΟΦΙΑ
Κάθε πρωί σε βλέπω να ξυπνάς
τα μάτια σου ανοίγεις, μου χαμογελάς
Κάθε πρωί μια αχτίδα ανατέλλει
ζεσταίνει την καρδιά
και μου γνέφει όταν θέλει.
Κάθε πρωί αγάπη δίχως τέλος
του έρωτα το βέλος
δόξα πατρί
Κάθε πρωί η Σοφία ξυπνάει
και μου δίνει στο πλάι ένα φιλί.
Μένω με τη Σοφία,
τι φαντασία, χρώμα που δίνει σʼ αυτή τη ζωή
Μένω με τη Σοφία,
αδυναμία, μην την αφήσω ποτέ μοναχή.
Κάθε πρωί ανασαίνεις και ζω
σιγομουρμουρίζω αυτόν τον σκοπό
Κάθε πρωί φεύγεις μακριά
νομίζω σε χάνω μα γυρίζεις ξανά.
Κάθε πρωί δυο χείλη ένα στόμα
στʼ ανοιχτά μια γοργόνα νʼ αναδυθεί
Κάθε πρωί η Σοφία ξυπνάει
και μου δίνει στο πλάι ένα φιλί.
Μένω με τη Σοφία,
τι φαντασία, χρώμα που δίνει σʼ αυτή τη ζωή
Μένω με τη Σοφία,
αδυναμία, μην την αφήσω ποτέ μοναχή.
|
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΡΙ
|
ΜΙΑ ΒΟΥΤΙΑ
|
|
