«Ένα κόμμα δεν θα μας σώσει, αν δεν λειτουργήσει η δημοκρατία συνολικά».
Κάτι σαν επιστροφή στη βάση του είναι ο Σταυρός του Νότου για τον Στάθη
Δρογώση. Θα τον δούμε στο Club για δυο Πέμπτες (12 και 19 Φεβρουαρίου)
μαζί με τον Ηλία Βαμβακούση - νέο φίλο και συνταξιδιώτη του στη μουσική.
Eiναι η πρώτη φορά που θα παίξει εκεί μετά από πολλά πολλά χρόνια και
αυτό είναι σημαδιακό για τις στροφές και τις επιστροφές που συμβαίνουν
αυτή την εποχή στη ζωή του. «Επιστρέφω στο σπίτι μου» λέει. Και με νέο υλικό…
Το μικρό διάλειμμα των τεσσάρων χρόνων -μέσα στο οποίο πρόλαβε κι έκανε
οικογένεια και παιδί, εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος με τον Γαβριήλ
Σακελλαρίδη, παίρνει πτυχίο Φυσικής στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, διοικεί
μια ομάδα εθελοντών στο Κοινωνικό Ωδείο στο Βύρωνα και γενικά ευκαιρία
δεν αφήνει να είναι στις επάλξεις, ως παλιός καλός Εξαρχιώτης
αριστερός-, το διάλλειμα, λοιπόν, έλαβε τέλος. Αφορμή γιʼ αυτό το
«καλλιτεχνικό ξεκλείδωμα» (όπως το ονομάζει ο ίδιος) ήταν ο τελευταίος
και ήδη καταξιωμένος δίσκος της Χάρις Αλεξίου, «Τα Όνειρα Γίνονται Πάλι»
που μοιράστηκε μουσικά με τον Ρους και τον στιχουργό Νίκο Μωραΐτη.
«Καθώς καθόμουν στο πιάνο της μια μέρα κι έπαιζα το κομμάτι μου,
λέω στον εαυτό μου “Ρε Στάθη είσαι μουσικός - για να βρήκε κάτι σε σένα η
Αλεξίου που έχει συνεργαστεί με τους πάντες, ποιητές, μεγάλους
συνθέτες, μουσικούς τεράστιους…" Όταν ένιωσα ότι ήταν ειλικρινής η
συγκίνησή της, πήρα τρομερή ώθηση. Ξεμπλόκαρα. Τώρα γράφω τον δικό μου
δίσκο, νέα τραγούδια, πιο προσωπικά, ιστορίες που συνέβησαν στη ζωή μου…».
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να αποξενωθείς από τη μουσική όλα
αυτά τα χρόνια; Γιατί εσύ δεν ήσουν από τους αδικημένους της γενιάς σου.
Το αντίθετο θα έλεγα.
Η αλήθεια είναι ότι ο τελευταίος μου δίσκος «Όμορφη Ζωή» στον οποίο
έβαλα τα πάντα, και χρήμα και δημιουργικότητα και τον οποίο έφτιαξα με
πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία, δεν πήγε και τόσο καλά. Ίσως γιατί
αγνοήθηκε από τα ραδιόφωνα. Και δεν κάνω τώρα θεωρίες συνομωσίας, απλά
δεν παίχτηκε.
Το ίντερνετ δεν λειτούργησε;
Το ίντερνετ δεν παράγει κοινό, ούτε προστιθέμενη αξία. Αν δεν υπάρχει
μουσική δημοσιογραφία, να λειτουργήσει σαν φίλτρο, ο ορυμαγδός του
ίντερνετ δεν βοηθάει. Χρειάζεται κανονική μουσική δημοσιογραφία,
ραδιόφωνα, συνεντεύξεις, ανθρώπους που κάνουν δισκοκριτική. Τώρα εκτός
του ότι δεν υπάρχει κριτική, αρχίζουν και κριτικάρουν τις απόψεις σου
και σʼ αυτό δεν μπορεί να αμυνθεί κανείς.
Aπʼ ό,τι θυμάμαι πάντως το «Όμορφη Ζωή» ήταν από τους πρώτους
ελληνικούς δίσκους που μπορούσαν να κατέβουν δωρεάν. Θύμισε μου πώς είχε
λειτουργήσει.
Ετσι είναι ακριβώς. Ανεβάζω τα κομμάτια στο ίντερνετ κι όποιος θέλει
κατεβάζει τον δίσκο και δίνει ό,τι επιθυμεί εκείνος. Κυκλοφορούσε βέβαια
και cd που το έστελνα ταχυδρομικά ή το έβρισκες και σε κάποια
καταστήματα. Αυτό συνέβη γιατί αποφάσισα κάποια στιγμή να
ανεξαρτητοποιηθώ από τις εταιρείες φτιάχνοντας τη δική μου
(AntelmaMusic) και να χρηματοδοτώ μόνος μου τις δουλειές μου. Το «πρόμο»
όμως είναι ένα θέμα. Εκεί χρειάζεσαι την οργάνωση μιας εταιρείας.
Είναι σημαντικό να μπορείς να βγάζεις δικό σου δίσκο; Με το δεδομένο ότι δεν πουλάει πια;
Είναι πολύ σημαντικό. Και να σκεφτείς ότι όταν τον αυτοχρηματοδοτείς,
βάζεις γύρω στα 6.000-7.000 ευρώ απʼ την τσέπη σου. Αν βάλεις και το
πρόμο μέσα, φτάνεις τα 15.000, τα οποία είναι απίθανο να βγουν… Στην
ουσία το κάνεις μόνο για τις συναυλίες σου. Και ό,τι βγει από πνευματικά
δικαιώματα. Απʼ την άλλη όμως ας μην γκρινιάζουμε, γιατί εμείς δεν
έχουμε τον άλλο ένα 8ωρο πάνω απ το κεφάλι μας. Κάνουμε το κέφι μας,
δημιουργούμε, αυτή είναι η δουλειά μας. Άλλωστε είναι πολυτέλεια να
κλαίγεται κανείς τη στιγμή που υπάρχει κόσμος που δεν έχει δουλειά, που
πεινάει.
H οικογένεια πώς λειτουργεί στο τομέα «επιλογές»; Mε το δεδομένο ότι πλέον υπάρχουν οικονομικές υποχρεώσεις;
Ζούσα πάντα πολύ λιτά. Μπήκα στη δισκογραφία όταν είχαν σταματήσει
πλέον οι προκαταβολές – δεν πήρα ποτέ μου… Στη μουσική μου δεν θα έκανα
ποτέ εκπτώσεις… Ίσως θα μπορούσα να έχω και μια άλλη δουλειά… Από την
άλλη, όταν δεν είσαι «πολυτελείας», να κάνεις μουσική όποτε σου έρθει,
βγαίνει και στον τρόπο που γράφεις. Μου το ʽχε πει κάποτε ο
Πορτοκάλογλου που δούλευε απʼ τα 20 του με τους Φατμέ για να ζήσει. Με
στούντιο, πρόβες, τα πάντα. Ζούσε την οικογένειά του απʼ τη μουσική. Το
να είσαι γειωμένος κάτι σημαίνει – και αυτό βγαίνει και στη μουσική που
κάνεις…
H γυναίκα σου δουλεύει;
Είναι ηθοποιός. Δεν έχουμε πρωινή δουλειά και οι δύο… Πάρα πολύ καλό
αυτό, γιατί προλαβαίνουμε να ζήσουμε τη μικρή που είναι δυόμισι ετών.
Όλα ήρθαν φυσικά σε εμένα. Και οι αποφάσεις για οικογένεια και η
μουσική. Δεν έχει γωνίες το δικό μου αφήγημα. Κατά τα άλλα έχω το άγχος
που έχει όλος ο κόσμος σήμερα.
Η εμπειρία σου στο Δήμο τι σου λέει; Άλλαξε τη ματιά σου για το πώς λειτουργούν στην πράξη τα πράγματα;
Υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που προσπαθούν πραγματικά, αλλά όλη η
γραφειοκρατία, οι εγκύκλιοι, οι νόμοι, η χαρτούρα, τους κρατούν πίσω.
Ξέρω άνθρωπο στο δήμο που οργάνωσε μόνος του μαθητικό φεστιβάλ, χωρίς
άλλους πόρους. Μόνος του. Όταν το έμαθα, ήρθα σε επαφή μαζί του και δεν
το πίστευα. Βρήκε τρόπο να δημιουργήσει κάτι. Είναι σίγουρο ότι όλοι θα
του έλεγαν, άστα μωρέ, τι πας να κάνεις , πού πας να μπλέξεις. Γιατί επί
της ουσίας είναι έτσι φτιαγμένο το σύστημα που θέλει να σε κάνει να
βαράς σφραγίδες. Τίποτα άλλο.
Αισιόδοξος για το μέλλον;
Παρότι σε ένα κόμμα, δεν είμαι εγκιβωτισμένος, βλέπω τι γίνεται. Θέλει
πολύ δουλειά για να αλλάξουν τα πράγματα και το κακό είναι ότι οι νέοι
φεύγουν. Όμως όλα αυτά τα κοινωνικά δίκτυα που έχουν φτιαχτεί ποιος τα
ʽχει κάνει; Άνθρωποι σαν κι εμάς τα έκαναν, όταν αποφάσισαν να αφήσουν
τον καναπέ και να πάρουν πρωτοβουλίες. Ένα κόμμα δεν θα μας σώσει, αν
δεν λειτουργήσει η δημοκρατία συνολικά.
Τώρα που επέστρεψες στη μουσική, θα έχεις χρόνο για όλη την έξω-μουσική δραστηριότητα;
Kάτι πρέπει να αφήσω, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά ως δημοτικός σύμβουλος
έχω υποχρέωση να συνεχίσω. Με ψήφισαν με σταυρό. Κι έχει δουλειά αυτή η
θέση, πιο πολύ και από του βουλευτή. Σου λέει ο άλλος έπεσε ένα δέντρο
στο σπίτι μου, κάντε κάτι. Τι να του πεις, θα πάρω το δέντρο από ʽκει
όταν ανέβει το ΑΕΠ;
Χάρη Ποντίδα
http://tospirto.net/music/people/21266
Επιστροφή στην προηγούμενη σελίδα |
