Μέσα στην έρημο έχτισα μια φυλακή.
Μέσα της κλείστηκα μα εσύ βρήκες  το κλειδί.
Ήρθες ξαφνικά σα βροχή, στα γλυκά σου χείλη κρασί.
Κι είχες το ασημένιο κλειδί, είδες στην ψυχή μου εσύ.

Άδειο δωμάτιο, ζουσα σα  μια μηχανή.
Επίμονη, τυφλή ,να χτυπιέται στη σιωπή.
Κι ήρθες γελαστή σαν παιδί, ήρθες γιορτινή μουσική.
Κι είχες το ασημένιο κλειδί, είδες στην ψυχή μου εσύ.

Δεν ξέρω αν θα κρατήσει, είχα ξεχάσει να ζω.
Ο ήλιος φτάνει στη δύση κι εγώ σε ζητώ.
Να σβήσω μες στο κορμί σου κάθε μικρό μου λυγμό.
Ό,τι κι αν γίνει θυμήσου εγώ σ αγαπώ.

Κλείσε τα μάτια κοιμήσου ομορφιά μου.
Άκου για σένα χτυπά η καρδιά μου.
Και τα ονειρά μας ας γίνουν καράβια.
Που αγέρωχα σχίζουν τα μαύρα σκοτάδια.